PAPATYANIN DÜŞLERİ KIRILDI BABA
Keşke olsaydın…
Ama uzakta, ama yakında
Ama hasta, ama sağlıklı
Ama olsaydın…
Var olduğunu bilseydim
Kendimi güvende hissetseydim
Çocuk yaşta bırakıp gidince
Papatyanın düşleri kırıldı
Biliyor musun baba?
Artık gökyüzüne de bakmıyorum
Çünkü en büyük yıldız kaydı
Dayanağım, sığınağım
Her şeyim canım babam
Varlığın var olmam için yetecekti
Sen gittin
Taşlarım yerinden oynadı
Ben bittim!
Hayatımın gençlik satırlarında
Hep yalnız kaldım
Artık yalnızlığımla büyüyorum
Şimdilerde hayat denizinde ha battı ha batacak durumdayım
Sırtımı dayayacağım koca dağ nerdesin?
Günlüğüm tümünde senli cümleler ve seninle sohbet var
Heybem sana anlatmak istediğim kelimelerle dolu
Hiçbir liman seninki kadar güzel değil babacık
Gel diyemiyorum
Giden baharın dönmeyeceğini biliyorum
Ama öyle hissediyorum ki
En kısa zamanda ben baharıma döneceğim
Seni çok özlüyorum babacık
Yokluğunun acısını her hissedişimde
Boğazımın her iki kenarına sanki yumrular oturuyor
Keşke sensiz kalmanın kokusunu hiç bilmeseydim
Papatyam demeni özledim
Minicik kızmalarını özledim
Gözyaşlarımın üstüne kondurduğun öpücükleri özledim
Bakışlarındaki merhameti sevgiyi özledim
Okul çıkışı kapıda beklemelerini özledim
Kanatlarının altına sığınmayı özledim
Bizler için yaptığın duaları özledim
Yerin her zaman yüreğimin kıyısı
Papatyan seni çok özlüyor babacık
Keşke olsaydın…
Ama uzakta, ama yakında
Ama hasta, ama sağlıklı
Ama olsaydın…
MEHMET ORHAN DURDU