Yusuf Hayaloğlu ' ndan seçmeler...!!!

ADI BAHTİYAR



Geçiyor önümden sirenler içinde

Ah eller üstünde çiçekler içinde

Dudağında yarım bir sevda hüznü

Aslan gibi göğsü türküler içinde



Rastlardım avluda hep volta atarken

Sigara içerken yahut coplanırken

Kimseyle konuşmaz dağ gibi titrerdi

Çocukça sevdiği çiçeği sularken



Diyarbakırlıymış adı bahtiyar

Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar

Geçiyor önümden gülyüzlü bahtiyar

Yaralıyım yerde kalan sazı kadar



Beni tez saldılar o kaldı içerde

Çok sonra duydum ki Yozgat'ta sürgünde

Ne yapsa ne etse üstüne gitmişler

Mavi gökyüzünü ona dar etmişler



Gazete çıktı üç satır yazıyla

Uzamış sakalı çatlamış sazıyla

Birileri ona ölmedin diyordu

Ölüm bir yanında hüzünle gülüyordu

ADI YILMAZ

Dalyan gibi bir çocuktu
Benim gözümde küçüktü
Küstü de dağlara çıktı
İner mi inmez mi bilmem

Şimdi dağların tozudur
Belki isyanın sazıdır
Hala kalbimde sızıdır
Diner mi dinmez mi bilmem

Adı Yılmaz kendi Yılmaz
Makamı yok dem tutulmaz
Dağlara soru sorulmaz
İner mi inmez mi bilmem

Mavi gözleri boncuktur
Ölüm korkusu şuncuktur
Azrail atı kancıktır
Biner mi binmez mi bilmem

Parkasına kar yağmıştır
Bir kenarda ağlamıştır
Belki elleri yanmıştır
Söner mi sönmez mi bilmem

AH ULAN RIZA



Neden halâ gelmedi, yoksa

Saati mi şaşırdı bu hıyar?

Gerçi hiç saati olmadı ama

En azından birine sorar.



Cebimde bir lira desen yok,

Madara olduk meyhaneye!

Ah eşşek kafam benim,

Nasıl da güvendim bu hergeleye!



Gelse, balığa çıkacaktık,

Ne çekersek kızartıp birayla yutacaktık.

Kafamız tam olunca, şarkılar döktürüp

Enteresan hayâllere dalacaktık.



Bu sandalı geçen hafta denk getirip

Çalıntıdan düşürdük.

Arkadaşlar ısrar etti,

Biz de, iyi olur, bize uyar diye düşündük.



Saat sekizde gelecekti,

Bana birkaç milyon borç verecekti.

Yoksa o nemrut karısı kaçtı da

Onun peşinden mi gitti?



Eğer öyleyse yandık,

Gudubet gene yaptı yapacağını!

Geçen sene de merdivenden itip

Kırmıştı Rıza'nın bacağını.



Abi, kadında boy şu kadar;

Kalça fırıldak, göz patlak, kafa çatlak!

Korkuyorum, bir gün ya kendini asacak,

Ya horlarken Rıza'yı boğacak!



Bak, şimdi acıdım, aşkolsun adama,

Ben olsam, vallahi baş edemem! ..

Hele beş tane velet var ki boy-boy,

Allah'tan düşmanıma dilemem!



Aslında iyi çocuktur Rıza, efendi huyludur,

Herkesin suyuna gider.

Yoksa, kalıba vursan hani,

Tek başına on tane adam eder!



Bir keresinde, hiç unutmam

Üç-beş zibidi haraca dadandı;

Rıza, sandalyeyi kaptığı gibi

Herifleri hastaneye kadar kovaladı!



Aynı mahallede büyüdük, aynı kızları sevdik,

Aynı kafadaydık.

Orta ikiden bıraktık, matematik ağır geliyordu,

Biz, başka havadaydık.



Aynı gömleği giyer, aynı sigaraya takılır,

Aynı takımı tutardık.

Fener'in her maçına iddialaşıp

Millete az mı yemek ısmarladık! ..



Bir tek askerde ayrıldık,

Bana Bornova düştü, ona Gelibolu.

Döner dönmez evlendirdiler,

En büyük salaklığı da bu oldu! ..



Bense hiç düşünmedim, zaten param yoktu.

Hep tek tabanca gezdim.

Benim beğendiğimi anam istemedi,

Onun gösterdiğini ben sevmedim.



Neyse, bunlar derin mevzu...

Anlaşıldı, bu herif artık gelmeyecek.

Ufaktan yol alayım

Anam evde yalnız, şimdi merağından ölecek! ..



Gittim, vurup kafayı yattım;

Rüyamda gördüm, gülümseyerek geldiğini.

Ne bilirdim, yolda kamyon çarpıp

Hastaneye kavuşmadan can verdiğini! ..



Vay be Rıza! ..

Sonunda sen de düşüp gittin Azrail'in peşine!

Dün, boşuna günahını almışım,

Ne olur, kızma bu kardeşine!



Öğlen kahvede söylediler, Rıza öldü, dediler

Ne kolay söylediler!

Sanki dev bir taş ocağını

Kökünden dinamitleyip üstüme devirdiler!



Ah dostum... o kocaman gövdene

O beyaz kefeni nasıl kıyıp giydirdiler?

O zalim tabutun tahtalarını

Senin üstüne nasıl böyle çivilediler?



Yani sen şimdi gittin, yani yoksun,

Yani bir daha olmayacak mısın?

Yani bir daha borç vermeyecek,

Bir daha bira ısmarlamayacak mısın?



Peki, beni kim kızdıracak,

Kim zar tutacak, kim ağzını şapırdatacak?

Peki, beni bu köhne dünyada

Senin anladığın kadar kim anlayacak?



Ulan Rıza... ne hayâllerimiz vardı oysa,

Ne acayip şeyler yapacaktık...

Totoyu bulunca dükkân açacak,

Adını Dostlar Meyhanesi koyacaktık.



Talih yüzümüze gülecekti be! ..

Karıyı boşayıp sıfır mersedes alacaktık.

Hafta sonu iki yavru kapıp

Boğaz yolunda o biçim fiyaka atacaktık!



Ah ulan Rıza... bu mahallenin,

Nesini beğenmedin de öte yere taşındın?

Ara sıra gıcıklaşırdın ama inan ki,

Benim en kıral arkadaşımdın! ..



Ah ulan Rıza... ben şimdi,

Bu koca deryada tek başıma ne halt ederim?

Senden ayrılacağımı sanma,

Bir kaç güne kalmaz, ben de gelirim! ..

ASİ BİR KÜHEYLAN



Aşiret çocuğuyam adım Küheylan

Kızılca kıyamet yaylasında doğmuşam

Koyaklarda kartal uçurmuşam, kurt kovalamışam, adam vurmuşam

Onursuz yaşanmaz demişem

Rezil rüsva etmemişem kendimi böceklere

Yavri yavri

Bu yüzden dik bakaram adamın yüzüne

Bu yüzden böyle hoyrat kalmışam

Asi bir Küheylanam

Anam rüzgar, babam gurbet

Bin yıldır bu koğuştayam

Diz çöktürmez beni hasret

Seni sevmişem

Bir kekliğin sesini üzmekten sakınır gibi

Seni sevmişem

Gururlu dağ çiçeklerini göğsüme takınır gibi

Ben sazımı kılçadırların boynuna asıpta öyle gelmişem buraya

Yavri yavri

Ölürsem iradi ölürem

Harlanmış bir kılıca alnımla dokunur gibi

Asi bir Küheylanam

Gözlerini benden ayırma

Kırılıp düşerem sonra kimse bakmaz yarama

Bana ne getirmişen Cico

Karda çürümüş sümbül soğanlarımı

Yoksa tozkaldıran taylarımı

Dargeçitlerdemi kanatmışan

O göçebe sevdamızın yamacına

Şimdi kimler konmada söyle

Yavri yavri

Söyle kınalı kuzun nerde

Onu hangi soysuzun sürüsüne katmışan

Asi bir Küheylanam

Mahmut vurma döşüme

Delerem bu duvarları delerem

Jandarma kavuşmaz peşime

Benki dipsiz uçurum boylarında

Paramparça olmuş ölmemişem

Benki huysuz nehir yataklarında

Yaralarımı çamurla sıvamışam

Nasıl sığaram düşündünmü

Şu altı adımlık tosbağa voltasına şimdi

Yavri yavri

Dağları çıldırtan öykümü

Ben bu demirlere dişlerimle yazmışam

Asi bir Küheylanam

El süremezler yeleme

Bırak yırtılayım bırak, gem vurma benim dilime

Hüznün duvarlarında

Sıvası dökülmüş bir yer vardır bilirmisen Yavri

Bilirmisen çiçekler çentik çentiksolar

Bu gevur ölüsü akşamlarda

Bırak gözyaşlarımın açtığı çukurlar öylece betonda kalsın

Donansın peşime bi metelik etmez bu sırtlan adımları.Donansın

Yavri yavri

Şapkam namusumdur

Koma buralarda koma

Tespihim dağılmasın

Asi bir Küheylanam

Kesmez beni bu acılar

Beni vursada bu puştlar

Ancak sırtımdan vururlar

ALIR DAĞLAR



Baba bugün üşüyorum

Karda kaldım üşüyorum

Anama deyin sıcak bir çorba koysun

Üstümü ört baba üşüyorum



Behey babam dalmış babam

Sigarayı sarmış babam

Şapkasına hicran dökmüş

Kibrit gibi yanmıs babam



Baba bugün alır dağlar

Bu dert beni alır dağlar

Şehirlere sığmaz oldum

Fazla sürmez alır dağlar



Baba bugün ağlıyorum

Darda kaldım ağlıyorum

Duaların üzerimden eksik etme

İçim yandı ağlıyorum

AYRILIK HEDİYESİ



şimdi saat sensizliğin ertesi

yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın

avutulmuş çocuklar çoktan sustu

bir ben kaldım tenhasında gecenin

avutulmamış bir ben...



şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim

ki bu yaşlar

utangaç boynunun kolyesi olsun

bu da benden sana

ayrılığın hediyesi olsun



soytarılık etmeden güldürebilmek seni

ekmek çalmadan doyurabilmek

ve haksızlık etmeden doğan güneşe

bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi

mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun..

şimdi iyi niyetlerimi

bir bir yargılayıp asıyorum

bu son olsun be..bu son olsun!

bu da benim sana

ayrılırken mazeretim olsun!



şimdi saat yokluğunun belası

sensiz gelen sabaha günaydın!

işi-gücü olanlar çoktan gitti

bir ben kaldım voltasında sensizliğin

hiç uyumamış bir ben...



şimdi dişlerimi sıkıp

dudaklarıma kanamayı öğrettim

ki bu kızıl damlalar

körpe yanağında bir veda busesi olsun

bu da benden sana

heba edilmiş bir aşkın

son nefesi olsun...



kafamı duvara vurmadan

tanıyabilmek seni

beyninin içindekileri anlayabilmek

ve yitirmeden, yüzündeki anlık tebessümü

bütün saatleri öylece durdurabilmek için

çıldırasıya paraladım kendimi

lanet olsun!

artık sigarayı üç pakete çıkardım günde

olsun be! ne olacaksa olsun!

bu da benim sana

ayrılırken şikayetim olsun



(gözyaşım utangaç boynunun inciden kolyesi olsun her damla vefasız teninde bir veda busesi olsun isterim sende ben gibi yan ömrüne hep ağla hep ağla bu benden son dua bu benden ayrılık hediyesi olsun)

BABANI UNUTMA YAVRUM



Bu şarkı senin al dinle

Usulca dokun sesime

O minicik ellerinle

Babanı unutma yavrum



Yağmurlar rüzgarla barışır

Yağmurlar çimenle öpüşür

Belkide uçurum kapuşur

Babanı unutma yavrum



Bir gün tutuşup kavgaya

Kalbin hırpalandığında

Söküp verebilirim sana

Babanı unutma yavrum



Hasta iken yataklar içinde

O hayın sokaklar içinde

Sorgular yasaklar içinde

Babanı unutma yavrum



Sen benim için üzülme

Bakınca suskun resmime

O körpecik yüreğinle

Babanı unutma yavrum



Bir gün duyarsan dağlarda

Ölüm haberleri radyoda

Bende olabilirim orda

Babanı unutma yavrum

BAŞIM BELADA



Bugün yine düşünemiyeceğin kadar başım belada

Köşe başları tutulmuş üstelik yağmur yağmada

İler tutar yani yok

Fişlenmişim adım eşkalim bilinmekte

Üstelik göğsümde yani tam şuramda

Kirli sakkalıyla bir eşkiya gezinmekte

Başım belada

Adamın biri vurulmuş sokakta

Cebinde adresim bulunmuş

Başım belada

Tabancamı unutmuşum helada

Nerden baksan tutarsızlık

Nerden baksan ahmakça

Sevdim inanamayacağın kadar seni esmer kız

Kirpiklerimde çırpınan şu tuzlu gözyaşımda

İhanetin adı yok

Neylersin ki çember daralmakta

Şimdilik hoşçakal yaban çiçeğim

Yasal mermisiyle bir komser yaklaşmakta...

BEN BİR KADINIM



Kavrulur şu kanlı gözlerimde günler

Akşamdan bir sancıyla

Koklanmış bir gül gibi hayallerim ayak altında

Yol vermez yol vermez ağlamaya gururum

Yılların aynasında

Horlanmış vücudumda memelerim derin acıda



Ben bir kadınım ben bir insan

Taşırım karnımda paramparça can

Bir yanımda cevahir, bir yanımda kan

Bir yanım şiir destan, bir yanım kirli fistan

Bir yanım güller açmış, bir yanım viran



Savrulur şu tozlu saçlarımda rüzgar

Çıldırtan bir hışımla

Saklanmış bir sır gibi, şiirleri ateş hattında

Dayanmaz dayanmaz bu baskıya yürürüm

Sabrımın bir anında

Elimin hamuruyla çeker giderim

Canım burnumda



Ben bir kadınım ben bir insan

Taşırım karnımda paramparça can

Bir yanımda cevahir, bir yanımda kan

Bir yanım şiir destan, bir yanım kirli fistan

Bir yanım güller açmış, bir yanım viran

BENİ DÜŞÜN, UNUTMA



Ay doğarken bir söğüdün ardından

Göl yüzünde sisli bir esinti ile

Akşamın göğsüne hüzün serperek

Ve Yağmurdan geceye çiçekli perdeler çekerek



Beni düşün, Beni düşün, Unutma



En umarsız en umutsuz günümde

Bağrına bir yumruk çökeldiğinde

Ve dağların mazlum ateşi

O güzelim saçlarına cayır cayır yanıp ulaştığında



Beni düşün, Beni düşün, Unutma



Beni düşün bir kavganın içinde

Helal bir ekemeğin peşinde

Ve kurtlardan arta kalmış yüreğimin

Can çekişen o son parçasınıda, sana sakladığımı bil

Bil ki haykırırcasına bu esir gövdemi yakarcasına

Kavuşmak için o serin bağrına

Ateşten bir yol arıyorum





Kar yağarken mor dağların ucundan

Sol yerinde sessiz bir inilti ile

Yastığın yüzüne yaşlar dökerek

Ve Akşamdan gizlice bir ah çekerek



Beni düşün, Beni düşün, Unutma



Kan kızılı bir gelincik seherinde

Sırtıma kahbe bir hançer indiğinde

Ve bu gencecik ve bu hemencecik ölüm

Çığırtken bir gazete başlığında

Çığlık Çığlık sana kavuştuğunda



Beni düşün, Beni düşün, Unutma



Beni düşün şehre her yağmur yağdığında

Islak ve kırılgan bir türkünün içinde

Göğsünden dudaklarına, doğru sancılı bir isyan kabardığında

Bastırarak kalbini avuçlarınla

Sesini okşadığımı bil



Bil ki yalvarırcasına, uzayan yollara dağılırcasına

Sonsuz bir mahşerin ortasında

Bir zemzem suyu gibi seni seni özlüyorum

BEYAZ SEVDA



Sen mapusta solan gülsün her yanın duvar

Sen ağlama kan olur bana o yaşlar

Sen hayatın küskünüsün acının suskunu



Sen yayalada bir baharsın, tarlada rüzgar

İçimde sana dair bembeyaz bir sevda var



Sen torosta yağan karsın tarlada rüzgar

Sakın esme toz olur kapanır yollar

Sen eylemin yangınısın hayatın cılgını

Tenimde sana dair ürpertiler var



Sen munzurda akan çaysın yaylada bahar

Sen gülünce gül açar yine o dağlar

Sen sevincin dudağısın sevdanın sapağı

Sazımda sana dair esintiler var

BİR ACAYİP ADAM



Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim



Kimse bilmez nereli olduğunu



Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi susar akşam oldumu



Bir cebinde daskapital,

Bir cebinde kenevir tohumu



Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim



Fırtınadan artakalmış bir teknede tevekkül içinde

Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla

Gizlediği macerasıyla bir acayip adam yaşardı

Akşamları susardı ben konuşsam kızardı

Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı

Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Küçücük bir koydu, sığdı

Burayı keşfeden belki o oldu

Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı

İçim anneyle dolardı ağlardım

Suphi şöyle bir göz atardı

Gizli bir cigara sarardı ağlardı

Sonra barışırdık ben flüt çalardım

Cigara sönerdi ağlardı

Nerden geldiğini bilmezdim

Kimsesizdi belki kimliksizdi

Onun macerası onu ilgilendirirdi

Kimseye ilişmezdi bir şeylere küfrederdi hep

Tedirgin bir balık gibi uyurdu

Bazen kaybolurdu arardım

Yağmurun altında dururdu

Bir kalın kitabı vardı cebinde dururdu

Her gün okurdu ben bir şey anlamazdım

Kapağını seyreder duymazdım

Sakallı bir resimdi kimdi ne kadar mütebbessimdi

Sordum bir gün Suphi’ye

Söylediklerini niye anlamıyorum diye

Bildiklerini dedi yüzleştir hayatla

Ve sınamaktan korkma

Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin

Ve onu anlayabilirsin

Sonra gülerdi

Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi

Sonra yine akşam olurdu Suphi susardı

Ben konuşsam kızardı

Tekneye martılar konardı

Yüreğim Suphi’ye yanardı ağlardım

Suphi denize tükürürdü

Gökyüzünü tarardı ağlardı

Sonra barışırdık ben flüt çalardım

Yıldız kayardı ağlardık



Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim



Kimse bilmez nereli olduğunu



Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi susar akşam oldumu



Bir cebinde daskapital,

Bir cebinde kenevir tohumu



Suphi suphi bir acayip adam

Suphi suphi benim canım ciğerim



Bir sürgün kasabasıydı bir eski zamandı

Hazirandı, çocuktum, evden kaçmıştım

Gelip ona sığınmıştım

Bir gün aksilik oldu annem beni buldu

Suphi kaçıp kayboldu kasaba çalkalandı

Olay oldu ben sustum kanım dondu

Polisler onu bulduğunda tekti, felaketti

Herkes meydanda birikti

Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti

Ansızın dönüp bana baktı anladın mı dedi

Anladım dedim anladım

Ve o günden sonra hiçbir zaman

Hiçbir yerde hiç ağlamadım

BİR ANKA KUŞU



Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,

Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!

Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,

Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.

Üşüştü birer birer çakallar üzerime,

Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.

Anne, beni leş gibi yiyip talan ettiler,

Teşhis edilmek için savurdular önüne.

'Yeryüzündeki acıların

Hepsini, hepsini tattım!'

Heder oldum, ekmeğime tütün kattım!

Beni milyon kere yaktılar üstüste.

Bir Anka kuşu gibi anne,

Kendimi külümden yarattım.

Geceler tanır beni; konarım göçerim ben.

Geceler tanır beni; kan damlar içerim ben.

Anne, sen beni unut. Karanlığın bağrında

Kırmızılar ekerim, siyahlar biçerim ben.

Suçüstü yakalandım bölüşürken kalbimi,

Suçüstü, kelepçeyle yardılar bileğimi.

Anne, ben diyar diyar umudun savaşçısı,

Bir tutam sevgi için dağladım gözlerimi.

Prometeus'tum, çiviyle çakılırken taşlara

Ciğerimi kartallara yedirdim.

Spartakus'tüm, köleliğin çığlığında.

Aslanlara yem oldum, tükendim.

Kör kuyuların dibinde Yusuf'tum,

Kerbela çölünde Hüseyin.

Zindanlarda Cem Sultan, sehpada Pir Sultan.

Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu?

'Tanrılardan ateş çaldım,'

Yüzyıllarca tutuştum, üstüste yandım.

Bir Anka kuşu gibi anne,

Kendimi külümden yarattım.

BİR VEDA HAVASI



Vakit tamam, seni terk ediyorum.

Bütün alışkanlıklardan öteye...

Yorumsuz bir hayatı seçiyorum.

Doymadım inan, kanmadım sevgine.

Korkulu geceleri sayar gibi,

Birden bire bir yıldız kayar gibi,

Ellerim kurtulacak ellerinden

Bir kuru dal ağaçtan kopar gibi.

Aşk sa bitti, gül se hiç dermedik

Bul kendini kuytularda hadi dal

Sen bir suydun, sen bir ilaçtın.

Hoşçakal iki gözüm hoşçakal.



Vakit tamam seni terk ediyorum

Bu incecik bir veda havasıdır

Parmak uçlarına değen sıcaklık

İncinen bir hayatın yarasıdır

Kalacak tüm izlerin hayatımda

Gözümden bir damla yaş aktığında

Bir yer bulabilsem seni hatırlatmayan

Kan tarlası gelincik şafağında

Ölümse korktum savaşsa hep kaçtım

Vur kendini korkularda hadi al

Seninle bir bütün olabilirdik

Hoşçakal iki gözüm hoşçakal

BİZ ÜÇ KİŞİYDİK



Biz üç kişiydik;

Bedirhan, Nazlıcan ve ben

Üç ağız, üç yürek, üç yeminli fişek...

Adımız bela diye yazılmıştı dağlara taşlara,

Boynumuzda ağır vebal, koynumuzda çapraz tüfek...



El tetikte kulak kirişte

Ve sırtımız toprağa emanet...

Baldıran acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi,

Yıldız yorgan altında birbirimize sarılırdık.

Deniz çok uzaktaydı

Ve dokunuyordu yalnızlık.

Gece uçurum boylarında,

Uzak çakal sesleri

Yüzümüze, ekmeğimize,

Türkümüze çarpar geçerdi.



Göğsüne kekik süredi Nazlıcan,

Tüterdi buram buram.

Gizlice ona bakardık,

Yüreğimiz göçerdi...



Belki bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcan'ı,

Ateşböcekleriyle bir oldu kırpışarak tükendi.

Bir narin kelebek ölüsü bırakıp tam ortamıza,

Kurşun gibi, mayın gibi tutuşarak tükendi...



Oy Nazlıcan vahşi bayırların maralı,

Nazlıcan saçları fırtınayla taralı,

Sen de gider miydin böyle yıldızlar ülkesine,

Oy Nazlıcan oy can evinden yaralı...



Nazlıcan serin yayla çiçeği

Nazlıcan deli dolu heyecan

Göğsümde bir sevda kelebeği

Nazlıcan ah Nazlıcan...



Artık yenilmiş ordular kadar

Eziktik, sahipsizdik

Geçip gittik, parka ve yürek paramparça,

Gerisi ölüm duygusu, gerisi sağır sessizlik,

Geçip gittik, Nazlıcan boşluğu aramızda...



Bedirhan'ı bir geçitte sırtından vurdular...

Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları,

Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca,

Titredi ve iki yana düştü kolları....

Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını

Devrilmiş bir ağaçtı ayışığında gölgesi

Uzanıp bir damla yaş ile dokundum kirpiklerine

Göğsümü çatlatırken nabzımın tükenmiş sesi...



Sanki bir şakaydı bu, birazdan uyanacaktı,

Birazdan ateşi karıştırıp bir sigara saracaktı

Oysa ölüm sadık kalmıştı randevusuna ah

O da Nazlıcan gibi bir daha olmayacaktı...



Ey Bedirhan; Katran gecelerin heyulası,

Ey Bedirhan; Kancık pusuların belası

Sen de böyle düşecek adam mıydın konuşsana,

Ey Bedirhan ey mezarı kartal yuvası...



Bedirhan mor dağların kaçağı

Bedirhan mavi gözleri şahan

Zulamda suskun gece bıçağı

Bedirhan ah Bedirhan...



Biz üç kişiydik

Üç intihar çiçeği

Bedirhan, Nazlıcan ve ben

Suphi...

BÜYÜK ACILAR



yüzümden firar etti gözlerim

şimdi bir denize bakıyorlar

dört duvar arasında kalmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



kafamı çarptığım ranzanın demiri

ciğerlerimi emen soğuk duvar

saçımdaki karları çoğaltmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



görüş günüm olmadı henüz

daha yeni başlıyor büyük acılar

ve daha epey ağrıyacakmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



seni görmeyeceğim artık

zaten tamamlanmıştı anılar

ihtimal sabah alınırmışım

yanımdakiler öyle diyorlar



gözlerime iyi bakarsın umarım

günde milyonlarca kez seni ararlar

diğer tüm hisleri bırakmamışım

yanımdakiler öyle diyorlar



yanımdakiler öyle diyorlar

CAN DOSTUM



Dün gece düşümde can dostu gördüm

Ulu bir çınardan dal verdi bana

Uzandım yüzüne yüzümü sürdüm

Ben zehir istedim bal verdi bana



Dağ yanarsa yağmur çiser mi dedim

Ten yanarsa rüzgar eser mi dedim

Can yağarsa canan küser mi dedim

Çağırdı yanına el verdi bana

Can dostum dostum kül verdi bana



Ben aşkı sırtıma vurdum da geldim

Hasretin acısını çöl verdi bana

Can dostu görünce eridim bittim

Yüreğime ateş kül verdi bana

Can dostum dostum kül verdi bana



Aşk olmazsa kalem yazar mı dedim

Dost olmazsa gönül tozar mı dedim

Hayaloğlu sana kızar mı dedim

Yanağımdan öptü gül verdi bana

Can dostum dostum gül verdi bana

CEYLAN SENİ VURAMAM



Beni görünce kaçma ne olur

Ceylan ben seni vuramam

Saklananıp beni süzme ne olur

Ceylan ben seni vuramam



Tenhalarda bir gölgeyim

Kimse bilmez ben nerdeyim

Zalim bir avcı degilim

Ceylan ben seni vuramam



Dağlarda gezer dururum

Akşam olur kaybolurum

Belki bende vurulurum

Ceylan ben seni vuramam



Vuramam vuramam

Ceylan ben seni vuramam

DAĞLARDA KAR OLSAYDIM



Şu dağlarda kar olsaydım

Bir asi rüzgar olsaydım

Arar bulur muydun beni

Sahipsiz mezar olsaydım



Şu yangında har olsaydım

Ağlatıp bizar olsaydım

Belki yaslanırdın bana

Mahpusta duvar olsaydım



Şu bozkırda han olsaydım

Yıkık perişan olsaydım

Yine severmiydin beni

Simsiyah duman olsaydım



Şu yarada kan olsaydım

Dökülüp ziyan olsaydım

Bu dünyada yerim yokmuş

Keşke bir yalan olsaydım

DEMEDİM Mİ HAYDAR?



Biz dağlarda keklik idik

Şimdi bu çöplükte karga olduk

Bizimde boyumuzu aştı bu şehir

Yerlere serildik madara olduk



Demedim mi Haydar Demedim mi sana

Bu İstanbul yutar adamı

Demedim mi Haydar demedim mi söyle

Bu şerefsiz geceler satar adamı



Biz umutlar yolcusuyduk

Rakı sofrasında bir meze olduk

Bizimde harcımız değildi sevmek

Yosmalar içinde kepaze olduk

DİYARBAKIR



Diyarbakır düze doğru

Yar salınır bize doğru

Bu hasretlik diner bir gün

Dert dolanır saza doğru





Diyarbakır önü surlar

İçinde bir sevdiğim var

Ana bugün düğün olsun

Güller açsın, gülsün dağlar





Diyarbakır size kalmaz

Geceler gündüze kalmaz

Bu acılar biter bir gün

Devran döner güze kalmaz

DİYARBAKIR TÜRKÜSÜ



Diyarbakır ortasinda vurulmuş uzaırım

Ben bu kurşun sesini nerde olsa tanırım

Bu dağlarda gençliğim cayı cayır yanarken

Ay vurur gözyaşına ben gecede kalırım



Üzülme sen, üzülme başını öne eğme

Gün olur kavuşuruz, dert etme Diyarbakır

Yüreğini dağlama, kanlı bezler bağlama

Bu yangın söner birgün, ağlama Diyarbakır



Diyarbakır yolunda toz olmuş dağılırım

Bu hırçın depremlerle sarsılırım kanarım

Arkadaşların yüzü ağır ağır solarken

Gün doğar yaylalara, kahrımdan utanırım



Ey fırtınalı bayır, ey mazlum Diyarbakır

Dağlarında ateşler, alnında kızıl bakır

Çiğdemler solar gibi, anneler yanar gibi

Dizlerine döküldüm, ağlama Diyarbakır

DOKUNMA YANARSIN



Çocukluğum çıraklıkta geçti, kir-pas içinde

Gençliğim korsan yürüyüşlerde, mitinglerde

Hapse erken düştüm.. copla erken tanıştım

Küçük voltalardan bıktım, usandım

Şimdi uçsuz bucaksız ovalarda

Adımlarımı saymadan, geriye dönüp bakmadan

Usanmadan, bıkmadan

Deli taylar gibi koşmak istiyorum!

Ve görüyorsunki aşkı beceremiyorum

Beni kendi halime bırak yavrucuğum

Ben yolumu nasıl olsa bulurum...



Upuzun çayırlarda yalınayak koşmak istiyorum

Saçlarım rüzgara konuk..yüzüm dağlara dönük

Göğsümün çeperini ölümle sınayan esaret

Ve yüreğimi yararcasına zorlayan cesaret

Kıyasıya vuruşsun istiyorum!

Koşmak.. koşmak istiyorum sevgilim

Dönemezsem affet..



Firari gecelerin uzmanı olmuşum

Bütün istasyonlarda afişim durur

Beni bir çocuk bile bulur!

Dokunma bana çıldırırsın

Dokunma bana sende ellerin tutuşur!



Koşmak istiyorum

Eksozların, molozların, yağmaların kıyısından

Onca insafsızlıkların, onca haksızlıkların

Manzarasızlıkların, parasızlıkların

Allahsızlıkların kıyısından

Kimseye ve hiçbirşeye değmeden

Ciğerlerimi yok edercesine koşmak istiyorum!



Koşmak istiyorum

Şiirimin ve yumruğumun namusuyla

Kavgaya karışmadan, tutuklanmadan ve küfür etmeden

Kafamı kırarcasına koşmak istiyorum!



Avucunu son bir defa, ağlamadan tutmak istiyorum

Gözlerim yüzüne küskün, sazım sevgine suskun..

Saati ayrılığa krmuşum olmaz teslimiyet

ziyan aklımı senle bozmuşum, içerim felaket! .

Kurşunlara geleyim istiyorum

Ölmek..ölmek istiyorum sevgilim

Sağ kalırsam affet



Firari acıların uzmanı olmuşum

Bütün telsizlerde adım okunur

Beni bir korkak bile vurur! .

Dokunma bana fişlenirsin

Dokunma bana, sende yanarsın

FOSSO NECDET



Elinde bir buzbağ şişe

Dolanıyor köşe köşe

Şimdi karakola düşe

Cop tirina nirinomda

Hop tirina nirinom



Sivri burun top yumurta

Nara basar uluorta

Bekçileri tarta tarta

Tır tirina nirinomda

Tara tirina nirinom



Gene bir gün böyle zır zop

Gece bekçisi demiş hop

Belinin ortasına cop

Cop tirina nirinomda

Hop tirina nirinom



Geçirmiş bir siyah şalvar

Poz kesiyor gaddar gaddar

Tesbihi sarı kehribar

Şık tirina nirinomda

Tok tirina nirinom



Gene bir gün böyle yan yan

Hava basarak bir yandan

Karakolun sokağından

Pat tirina nirinomda

Pataküte de nirinom



Şapkası tam sekiz köşe

Zevkten olmuş dokuz köşe

Güveniyor on kardeşe

Hot tirina nirinomda

Zot tirina nirinom



Mahalleli bezmiş ama

Çıkamıyor kimse cama

Adam değil sanki kazma

Hoşt tirina nirinomda

Foşt tirina nirinom



Gene bir gün böyle çalım

Yürüyorken zalım zalım

Demişler ki gel bakalım

Şak tirina nirinom da

Şaka sukada nirinom



Fosso Necdat demiş aman

Anlamış vaziyet yaman

Kafasından çıkmış duman

Fos tirina nirinomda

Fıs tirina nirinom

GERİDE KALDIN SEN



Devrilip gidiyorum işte

Geride kaldın sen...



Aşınmış sevdalar gibi

Yıpranmış postallar gibi

Lime-lime, yarasız

Geride kaldın sen...



Kaprislerinle, nazlarınla

Bakışlarınla, sözlerinle

Tutulmayan vaatler gibi

Harcanmış saatler gibi

Tek başına, kararsız

Geride kaldın sen...



Buraya kadarmış güzelim

Boynumda bıraktığın diş izi

Bitmez sandığın aşk denizi

Buraya kadarmış.



Vedalaşmak isterdim oysa

Klasik bir film öyküsü gibi

Ellerini tutup usulca

Son bir kez öpmek isterdim

Kendimi mazur gösterip

Masum ve mağrur bir duruşla

Her şeyi kadere yıkmak isterdim.



Ne gerek var oysa

Yürümeyen birtakım şeylerin

Nedenlerini tartışmaktansa

Asla yürümeyeceğini anlayıp

Bunu hiç konuşmamak

Daha bir yiğitçe değil mi?



Süzülüp gidiyorum işte

Bela olmadan

Yoluna çıkmadan

Hesap filan sormadan

İncitmeden, acıtmadan...



Bir bileti yırtar gibi

Bir kabuğu atar gibi

Sıyrılıp gidiyorum işte

Geride kaldın sen...



Bir tren penceresinden

Akıp giden bozkırın

Ortasında bir kuru ağaç gibi

Geride kaldın sen...