Orhan Seyfi Orhon Şiirleri

Sadâbâd

I

Baygin bir ihtizaz ile bîhûs akar dere
Sahillerinde kizlar uzanmis çemenlere...
Narin dudaklarinda mücevher piyaleler...
Açmis kuz-caklarindaki asüfte laleler...
Mestane nagmelerle bakarlar, pür ihtiras,
Bekler sicak gögüsleri sehvetli bir temas...

II

Aksam... silindi çehreler artik birer birer,
Etrafa indi gölgeden, asude cümleler...
Rakkaseler uzandi açilmis kucaklara,
Sessiz çekildi, kol kola, çiftler uzaklara.
Leyl oldu, akmiyor, dere sahilde dinliyor...
Baygin, kesik nefesler, uzaklarda inliyor...

Annemle Hasbihal

Anne, zannetme ki günler geçti de degisti evvelki
huyum gitgide
Bir hirçin çocugum, degismez huyum
Seneler geçse de ben yine buyum
Senden umuyorum teselli yine
Bugün sefkatine, muhabbetine zanneder misin ki yok
ihtiyacim?
Belki eskisinden daha muhtacim
Dünyanin tükenmez kederlerinden kalbim kirilsa da
böyle derinden
Hayatim büsbütün ye'se kapilmaz
Teselli bulurum içimde biraz, o derin sevgini
hatirlarim da
Her gece hiçkiran dudaklarimda hasretle anilan senin
adin var
Beni aldatmadi, sevdi daima
Gittikçe ruhumu saran bu humma baska sevgilerden
yadigar anne!
Sevmeyen sevenden bahtiyar anne!
Sorma ki basimdan çok sey geçti mi?
Ah... eger anlatsam sergüzestimi, nasil terkedildim
Nasil atildim
Anne aldatildim, aldatildim
Belki her zamankinden fazla severken, bir lahza
bahtiyar olayim derken
Bilmezsin kaç gece böyle agladim
Simdi tecrübem var artik anladim
Ask, o bir masal, yalanmis meger
Seven bir kalp için siginilacak yer
Yalniz o kucakmis, yalniz o dizmis
Insanlar ne kadar merhametsizmis

Çengelköy


Bogazin her yeri bir parça degismis simdi,
Yine Çengelköyü lakin öyle!
Bahçeler, baglar, agaçlar, evler...
Yine sessiz, yine sakin öyle!
Elli yil köyden uzak kalmisken
Tanidim: Iste benim dogdugum ev!
Iste, en eski mahallem, sokagim!
Geçiyor ayni sokaktan hâlâ
Kendi halinde vakur insanlar...
Iste hiç fasilasiz dört mevsim
Köye lezzet dagitan bostanlar!
Iste tilsimli o baglar ki bütün dünyada
Yoktur esi!
Sonbahar oldu mu dallar egilir,
Sararir ayvalar altinlasarak,
Meyve halinde verirler günesi.
Tanidim: Çarsinin en ihtiyari
Basi göklerde asirlik çinari.
Bir tevekkül katiyor manzaraya.
Çekilen eski kayiklar karaya.
Öyle hos bir yüzü vardir ki köyün,
Bir gören artik unutmaz neresi?
Iste, kis vakti cosup çaglarken,
Yaz gelip kupkuru kalmis deresi!
Tanidim: Sevk ile erken uyanip
Gittigim camii bayramlarda!
Karabas nesli tükenmis artik
Kediler damlarda...
Gözlerim daldi yine,
Bir hayal alemine!
Elli yil önceki tipler geçiyor karsimdan:
Kamil Aga... gögsü açiktir kis, yaz,
Karda, yagmurda da hep böyle gezer aldirmaz.
Yasi yetmisse de hâlâ gençtir,
Dagilir, parçalanir gögsüne çarpan yillar...
Bir avuç taze köpüktür sanki
Su agarmis killar!
Sami bey... ismi taninmis hattat.
Bizce Izzetle Yesari'ye de üstün kat kat.
Huyu hirçincadir amma severiz
"O bizim hattatimizdir" diyerek
Övünür, hem överiz.
Hatemi bey ki Mesihatteydi,
"Molla bey!" derdik ona.
Sikti, bir parça da hatta züppe!
Basta bir ince sarik, sirtta ipek bir cüppe,
Elde mercan tesbih,
Sal yelek, incecik altin köstek...
Sikti velhasili pek!
Komsumuz Miralay Ahmet bey ki:
Unutulmaz daha genç yasta ölen
O güzeller güzeli Esi Növber Hanimin iç acisi!
Kerim Aga... hamlaci, Abdülmecidin hamlacisi.
Anilir ismi, sayar gençler onu,
Bogazin eski kürek sampiyonu!

Her zaman kaslari öfkeyle çatik,
Yüzü hep böyle asik,
Iste en sert baba: Çerkes Ali bey!
Köyde sessiz yapilirken her sey,
Iki haylaz çocugun terbiyesi
Duyulur her gece çiglik, çiglik!

Iste ilk sevgilim, ilk askim,
O güzel Naile ki,
Hepimiz gizlice asiktik ona!
Titreyen perdelerin ardindan
Ariyorken biz onun gölgesini,
Ansizin gökten uçan bir yildiz
Gibi bir gün birakip gitti bizi!

Iste, gayetle temiz,
Iste, gayetle titiz
Ebe Ilhame Hanim!
Severiz, bizleri paylar da yine!
Çünkü biz dünlü çocuklar, hepimiz
Dogmusuz ellerine!

Elde bir çanta uzaktan görünür,
Köyün en hazik olan, diplomasiz
Cerrah Mustafendi!
Evvela çanta gider, sonra pesinden kendi.

Ihtiyar Angeli aktar küçücük dükkanda,
Sürme, laden, kina hep ayri durur bir yanda.
Kutular ayri, paketler, kavanozlar ayri.
"Ne arasan bulunur derde devadan gayri!"

Ve nihayet
Sokagin bekçisi sadik Karabas!
Bizi bir gördü mü gözler parlar,
Duyulur tatli, kesik havlamalar.
Köyde herkesle yakindan tanisir,
Dili yok, söyleyemez söz amma,
Sallanan kuyrugu dildir konusur!

Iste rüyasi hayalimde kalan Çengelköy!
Elli yil önceki tipler iste!
Iste bag semti, Çakaldag, Maslak...
Iste, Icadiye!
Iste, mehtabi yakindan
Bir gümüs ayna gibi
Seyreden Tarlabasi!
Iste, tarihe bakan gözlerle
Ceneviz devrini görmüs çarsi!
Yine rüyalara dalmis uyuyor,
Küçücük koydaki sessiz yalilar,
Yine herkes taniyor birbirini,
Yine es, dost öyle!
Bir benim sade uzaktan gelmis,
Bir benim sade köyün bilmedigi,
Bir benim el sayilan!

Beklerdim bir tanidik yüz bosuna,
Bekledim bos yere bir dost bakisi,
Bir dost gülüsü...
"Göçtü çoktan!" dediler
Anarak ismini sordumsa kimi!
Daracik, kuytu sokaklarda gezip,
Aradim gençligimi!

Diyorlar


Ö.lürsem yaziktir sana kanmadan,
Kollarin boynumda halkalanmadan,
Bir günüm geçmiyor seni anmadan.
Derdine katlandim hiç usanmadan...
Diyorlar 'Kül olmaz, ates yanmadan'
'Denizler durulmaz, dalgalanmadan!'

Saadet benziyor bos bir seraba,
Düsüyor her seven gönül azaba.
Gelmiyor Çekilen dertler hesaba,
Diyorum'Sebep ne bu izdiraba?'
Diyorlar 'Kül olmaz,ates yanmadan'
'Denizler durulmaz,dalgalanmadan!'

Dua


Ulu Tanrim,su karanlik yollari,
Bizi sana ulastiran yollar et!
Ihtirasla kilidlenmis kollari,
Birbirini kucaklayan kollar et!

Muhabbetin gönlümüzde hiz olsun,
Güttügümüz Hakk'a veren iz olsun,
Önümüzde uçurumlar düz olsun,
Yolumuzda dikenleri güller et!

Dalaletle birakip da insani,
Yapma arzin en korkulu hayvani;
Unutturma dogrulugu vicdani
Bizi sana layik olan kullar et!

Düsünce


Yillar var ben onu hiç unutmadim
O beni sorar mi hatirlar mi ki?
Büsbütün silinip gitti mi adim?
Gönlünün vefasi bu kadar mi ki?

Döktügü yaslari unutmus mudur?
Kendini aldatip avutmus mudur?
Vaadini tutmus mu unutmus mudur?
Simdi baskasina meyli var mi ki?

Bilsem uzaklarda kimler agliyor
Kimlerin kalbini aski dagliyor?
Acep kederli mi yas mi bagliyor?
Yoksa eskisinden bahtiyar mi ki?

Geldigin Günün Hatirasi


Sana nasil anlatilir
Sensiz hayatin boslugu,
Bir zindanin agir agir
Çöker üzerime loslugu.
Dünya her mihnete bedel
Sen oldugun için güzel
Hayat, hayal, ümit, emel
Senden aliyor hoslugu.
Ariyorum seni uzak
Bir sehirde sallanarak
Hala geldigin günün bak
Üzerimde sarhoslugu.

Gemi


Sahilden uzaklasan,
Yüce dalgalar asan
Beyaz kanatli gemi.

Simdi bocaliyarak
Götürüyor pek uzak
Bir yere sevdigimi.

Ey gemi, senin için
Bir tek aci söz demem.
Aglarim için için,
Sikayetler edemem.

Dilerim ki: Su deniz;
Korkusuz, tehlikesiz
Geçilen bir yol olsun!

Kollarin ufka açik;
Yürü, enginlere çik;
Rüzgalarin bol olsun!

Gerçi sendin, bu sabah,
Ayiran ikimizi.
Fakat yine sensin, ah,
Kavusturacak bizi!

Gönlüm


Benim gönlüm bir kelebek
Dolasiyor çiçek çiçek.
Tükenecek ömrü böyle
Çirpinarak, titreyerek

Ne serefli bir adi var,
Ne bir büyük maksadi var.
Hergün biraz zedelenen
Iki ipek kanadi var

Sabirlidir, gözü toktur,
Zavallinin derdi çoktur.
Yorulunca konacagi
Bir yuvasi bile yoktur.

Hersey ona karsi durur:
Günes yakar, kis dondurur.
Bazi tutar kanadindan
Bir firtina yere vurur.

Benim gönlüm bir kelebek
Dolasiyor titreyerek.
Zavallinin bir baharlik
Ömrü böyle tükenecek!

Gözlerinde Seyahat


Çiktim bugün güzellerin gözlerinde seyahate:
Bu yolculuk bilmem nasil erecekti nihayete?
Mavi gözler... Pek asabi, dalgali bir deniz gibi;
Yesil gözler en ziyade mütemayil hiyanete.
Sarisinlar... Yorgun bir yaz semasini andiriyor,
Ilk busede baslayacak talihinden sikayete.
Ela gözler... Aksam gibi gölge dolu, hicran dolu,
Bu gözlerde hiç tesadüf etmedim ben saadete.
Gece oldu... En sonunda siyah gözler geldi, durdum;
Bu karanlik yolda artik imkan yoktu seyahate!

Ihtiyarlar


Ihtiyar ansizin içinden costu,
Galiba o aksam biraz sarhostu,

Dönüp karisina dedi gizlice
Beni seviyorsan gönülden eger
Sözümü kirmazsin iste bu sefer
Gel, yalniz birakma beni bu gece

Içimde var yeni bir heyecanim,
O kadar coskun ki bu aksam kanim

Karisi sözünü kesip dedi ki:
'Yetisir, anladim nedir maksadin...
Galiba sen hala uslanmadin?
Neyse, bu seferlik raziyim; peki!'

Sofrada toplandi bütün aile.
Ikisi umulmaz bir sevinç ile

Çok yemek yediler, çok gülüstüler.
Bu çapkin erkegin yasi doksandi.
Kadinin on sene daha noksandi.
Yemekten kalkinca yorgun düstüler.

Horozlar, o sabah günes dogarken
Bir çilgin kahkaha kopardi birden.

Geldi bir alayci yüz günese de.
Uyandi hayretle iki ihtiyar;
Çünkü ikisi de sabaha kadar
Horlayip durmustu birer kösede!..

Istanbulun Fethi


Bes yüzüncü yildönümü için:


I

Gün batmada Istanbulun üstünde Haliçten,
Bir renge bürünmüs yaniyor Marmara içten.
Durgunlasip engin, silinirken kirisiklar,
Oklar gibi fiskirmada her yandan isiklar...
Bir penbe bulut bagri ****nmis kanamakta,
Yorgun uyuyan tekneler altinda uzakta.
Altindir ufuk çizgisi, altindir akisler,
Altin tozlu hainde iner her yana sisler...
Durgun sular üstünde kesik vakvakalarla,
Uçmakta gümüs martilar, altin gagalarla.
Gök simdi yesil, simdi kizil, simdi turuncu,
Camilerin andirmada mermerleri tuncu
Kandir dagilan simdi günün battigi terden,
Kandir sizan etrafa alev pencerelerden.
Kandir görünen Fatihin altin aleminde,
Fethin yine Istanbul o en kanli deminde:

II

Mevsim mayisin sonlari, yaz baslamis artik,
Gittikçe açilmakta, dagilmakta karanlik.
Her sey hareketsiz, agaran tan yeri sessiz,
Kalmis gibi sehrin sarilan bagri nefessiz...
Bir korkulu rüyayi yataklarda sayiklar,
Dalgin uyuyanlar beraber uyaniklar...
Bir saltanatin son gününün korkusudur bu!
" - Türkler hareketsiz duruyor, bir pusudur bu!"
Kostantin ümitsiz, saray erkani telasta
Surlarda Bizans askeri, Jüstinyani basta!
Çarpmakta bugün bir yeni korkuyla yürekler,
Zagnos Pasa bir yanda hücum emrini bekler.
TURHAN Bey uzaklarda yakip yikmada hâlâ!
Bir yandan o Beylerbeyi korkunç Karaca'yla,
Türk ordusu Istanbulu sarmis çepeçevre,
Dünya girecektir bu sabah bir yeni devre!

III

Birdenbire gökkubbe dolar velvelelerle,
Atlar kosar ön safta kabarmis yelelerle!
Tozlarla, dumanlarla karismakta ates, kan...,
Yer yer tutusur topragin altindaki volkan!
Mizraklar uçar, oklar uçar, taslar uçarken,
Burçlar yikilirken, kesilen baslar uçarken,
Etrafa saçilmakta cehennemden alevler,
Tunç toplarin agziyla homurdanmada devler...
Her hamleyi bir hamle kucaklar yeni bastan,
Jüstinyani bir sedyede kaçmakta savastan!
Bir burca zafer sancagi dikmis Ulubatli...
Ilk hizla girer Topkapidan yirmi bin atli!
"Türkler geliyor!" çigligi aksetmede dag dag,
Bir çag kapanir böylece, baslar yeni bir çag
Rum Kayseri'nin kellesi bir mizrak ucunda,
Sarkin esi yok incisi Türkün avucunda!

IV

Ey Kayser, ögünsen yeridir kanli basinla,
Tarihe adin geçti o erkek savasinla!
Ey Fatih, iraden gibi kuvvetli bir elde,
Dünyanin asirlar boyu göz koydugu belde!
Ey ünlü kumandan pasalar, tuglu vezirler,
Ey tulgali erler, agalar, beyler, emirler...
Hasmetli zafer menkibeniz geçti safaktan,
Gördüm, düsünürken sizi bes yüz yil uzaktan!
Ey mutlu isik beldesi, nurunla yikansin,
Her türlü hiyanet dolu tarihi Bizansin!
Artik savasin hüsnüne hayranlik içindir,
Artik zaferin si'r için, insanlik içindir.
Sihrinle, füsununla, gururunla, nazinla,
Altin Halicin, Marmaran, asik Bogazinla,
Enderdin sarmakta ipek tüllü karanlik,
Türkün güzel Istanbulu mesut uyu artik!

O Beyaz Bir Kustu


O, beyaz bir kustu, uzun kanatli;
Ardinda isiktan bir iz birakti.
Yek gibi daglari asti bir atli,
Arada bir engin deniz birakti.

Uzaktan gelirken derin akisler,
Kapadi geçtigim yollari sisler.
Tutustu içimde birikmis hisler;
Gönlümü o kadar temiz birakti.

O, beyaz bir kustu ak kanatliydi;
Yel gibi daglari asan atliydi;
Hayâldi, hayâlden bile tatliydi;
Ne isik birakti, ne iz birakti

Peri Kiziyla Çobanin Hikayesi


Çok eski zamanda,
- Oguz Han Hükümdarmis. -
Isitmistim Turan'da
Bir peri kizi varmis.

Bu nazli peri kizi,
Bu güzellik yildizi,
Her gönülde bir sizi
Birakarak yasarmis.

Issiz daglarda gezer,
Yokmus izinden eser,
Bazen göründügü yer,
Bir sihirli pinarmis.

Yüzü penbe bir safak,
Gülse güller açacak...
Yasarmis Elden uzak,
Dostlari çobanlarmis.

Bu kiz öyle güzel ki:
Çildirtir aski belki.
O kadar muhayyel ki:
Akillara zararmis.

Cefa imis adeti!
Hiç yokmus merhameti.
Sevmeyen bu afeti,
Sevenden bahtiyarmis.

Vururlurmus kalbinden,
Bir kere onu gören,
Asiklari tahminen,
Gür saçlari kadar mis.

Gençlerin yüzü solmus,
Gözleri yasla dolmus.
Aski bir afet olmus,
Bütün cihani sarmis...

Ulu Hakan Oguz Han,
Bu kizi merak eder,
Görmek ister yakindan.
Çagirtir yanina.. Der:

Sevimli kiz, güzel kiz!
Dag baslarinda yalniz
Yasiyorsun, bu neden?
Bu güzelliginle sen
Bir sihirli günessin!

Sevimli kiz, güzel kiz!
Tek yaratmaz, Tanrimiz
Kimseyi tabiatte.
Var bir esin elbette,
Sen de birine essin!

Kiz, böyle tek yasamak
Yarasir mi -hele bak! -
Senin gibi güzele?
Gel, karis artik 'El'e;
Neslimiz güzellessin!

Kiz der ki: Ulu Hakan,
Ben de sevdim bir zaman.
Vaktile genç bir çoban
Sevgilimdi, esimdi;
Yalnizim fakat simdi.

Daglarda bahtiyar, sen,
Seviserek yasarken
Bir söz onu incitti;
Bana darildi gitti.

Ne kendi geldi geri;
Ne duyuldu haberi..
Iste o günden beri
Hissizim, kayitsizim;
Tek yasayan bir kizim.

Hakan -düsünür biraz-
Der: Bu dogru olamaz!
Senin gibi güzel kiz,
Daima böyle yalniz,
Dag basinda yasar mi?
Kiz der ki: Çare var mi?
Ben bir essiz günesim,
Gösterin nerde esim? ..
Sevenler beni belki,
Su genis göklerdeki
Yildizlardan daha çok,
Fakat istedigim yok.
Inanin buna siz de;
Bulunmaz içinizde.

Hakan der ki: Ne zarar,
Bulunmasa da, arar;
Süpheden kurtuluruz.
Sen cevap ver, buluruz
Istedigini belki...
Kiz der: O halde peki!

Kimlerse beni seven,
- Haber verin simdiden -
Deneyim onlari ben
Bir sihirli oyunla.
Içlerinden bana kim
Cevap verirse.. benim
O, olacak sevdigim;
Ben yasarim onunla!

Bu haber, dalga dalga
Dagilir ortaliga.
Asiklar; uzak, yakin
Yollardan akin akin
Gelirler.. zavallilar,
- Hep birden genç, ihtiyar -
Kapilip ümitlere:
Toplanirlar bir yere.
Peri kizi, güzel kiz;
Ufka dogan bir yildiz
Gibi, yüksek bir gurur
Içinde gelir, durur.

Silkinince ansizin,
Degisir sekli kizin:
Kus olur, çiçek olur,
Bazi kelebek olur.
Bir gül olur açilir,
Inci olur saçilir...
Bir buluta bürünür;
Bin sekilde görünür..

Asiklari hep birden,
Sasirip kalir buna..
Bulunmaz cevap veren
Bu sihirli oyuna.
Kiz: 'Artik ne çare! ' der;
Hakana veda eder.
Ayrilacagi zaman;
Ta uzaktan bir çoban
-Gözleri dolu yasla-
Helecanla, telasla
Kosar; huzura girer:

'Ruhsat olursa eger,
'Taliimi deneyim!
'Sormayin; kimim, neyim..
'Bir sevda havasile,
'Bir hicranin yasile,
'Asarak yüce daglar,
'Gezerken diyar diyar;
'Ansizin bu haberi
'Duyunca döndüm geri.
'Bir sevinçli duyguya
'Kapildim.. gönül bu ya!

Hakan der ki o zaman:
Küstahlik etme çoban!
Bu kiz senin ufkuna
Dogacak günes degil.
Bir zavalli çobana
Layik olan es degil.
Dogrusu su teklifin
Bu peri kizi için
Bir lekedir, bir züldür.

Kiz der: O da gönüldür,
Incitmeyiniz sakin,
Ben raziyim birakin.

Dururlar kizla çoban
Karsilikli o zaman.
Silkinince ansizin,
Degisir sekli kizin:
Kus olur; uçup konar
Hakanin otagina.

Çoban bakar, ah eder;
O da bu sihri meger
Biliyormus eskiden.
Bir kafes olur hemen,
Bu güzel kusu alir,
O anda kucagina.

- Bu birinci imtihan.
Bunu kazandin çoban!

Kus silkinir ansizin,
Degisir sekli kizin:
Inci olur bu sefer.
Saçilir birer birer
Hakanin ayagina.

Kafes te her yerinden
Dagilip düser hemen;
Bir sedef olur, alir
Inciyi kucagina.

- Bu ikinci imtihan.
Adin ne senin çoban!

Inci yanar ansizin,
Degisir sekli kizin:
Her inci bu sefer de
Bir baska çiçek olur.

Canlanir hemen, yerde
Bos kalan sedefler de
Birer kelebek olur.

Bir yanda, öyle renk renk
Açilirken çiçekler;
Bir yanda, titreserek
Dolasir kelebekler..

- Bu sonuncu imtihan.
Tanidim seni çoban,
Anladim simdi kimsin!

Sen, beni ta eskiden
Sevip sonra terkeden
Vefasiz sevdigimsin.

Bunu artik iyi bil:
Es olmam mümkün degil
Sen gibi vefasiza.

Çoban; gözünde yaslar,
O zaman nakle baslar
Macerasini kiza:

'Sevda, o bir peridir,
'Karar etmez yerinde.
'Gönül ki serseridir,
'Dolasir izlerinde.
'Sevda, o gizli bir ok,
'Görünmez kanatmadan.
'Kavusmanin tadi yok,
'Ayriligi tatmadan.
'Ben ki, pek çok agladim,
'Gezdim hicrana giden
'Yollari adim adim.
'Beni artik yeniden
'Hicrana atma, güzel,
'Yeter aglatma, güzel!

'O her derde tahammül
'Gösteren **** gönül;
'Kah eder dünyaya naz,
'Her dakika bulunmaz
'Bir halde, bir kararda.
'Sevdigi zamanlarda
'Gül yapragindan ince! ..
'Bir sitem isitince
'Yaralanir derinden,
'Incinir her yerinden.
'Bir gündü.. yandi içim;
'Dagildi hep sevincim...
'Elveda artik! ..' Dedim.
'Tahammül edemedim
'Bir söze, bir siteme.
'Düsün ki: Terketmeme,
'Yine askimdi sebep.
'Serseri, dünyayi hep
'Dolastim adim adim;
'Bir teselli aradim.
'Bulamadim kimsede.
'Bir günah ettimse de,
'Simdi isit ahimi,
'Bagisla günahimi
'Düstügüm aska, güzel!
'Sebep yok baska, güzel!

'Deniz geçtim, dag astim;
'Hayli sene dolastim,
'Bahtim kara, saçim ak,
'Ne sekle girmisim bak!
'Basimin taci güzel,
'Halime aci güzel!

Oguz Han: Artik yeter;
Bu gamli sözlerle, der,
Beni aglatacaksin!

Süphe etme ki çoban,
Sevdiginin her zaman
Affina müstahaksin!

Var mi kizim, sen de bak,
Bir baska es olacak
Senin gibi güzele!

Elverir bu ayrilik!
Gelin birlesin artik!
Haydi verin elele!

Geçsin nese, eglence
Içinde hep gününüz!
Tamam kirk gün, kirk gece
Yapilsin dügününüz.

Iste hemen o günü
Baslayan bu dügünü
'Felek' dedikleri pir
Görünce, girmis denir
Yeniden bir yasima!

Bu dügün öyle uzun,
Sevinçli bir dügün ki;
Bu, o serefli gün ki:
Darisi yurdumuzun
Güzelleri basina!

Tereddüt

Sarahaten, acaba, söylesem darilmaz mi?
Darilmak adeti, bilmem ki çapkinin naz mi?
Desem ki: 'Ben, seni...' ,yok, dinlemez ki, hiddet eder!
Niçin? Bu sözde ne var? Sanki hiddet etse ne der?
Desem ki: 'Ben, seni pek...' Ya kizar, konusmazsa?
Derim: 'Bu çektigim insaf edin, eger azsa...'
Desem ki: 'Ben, seni pek çok...' hayir, kizar bilirim,
Tereddütüm acaba hiddetinden az mi elim?
Desem ki: 'Ben, seni pek çok...' Sakin gücenme emi,
Sakin gücenme, eger anladinsa sevdigimi…

Üç Dünya


Insan,
Yasar, üç türlü su üç dünyada:
Evvela:
'Sunu sevdim, bunu sevdim!' diyerek
Ömrü sevmekle geçer.
Sözde olgunlasir ondan sonra:
'Sunu yaptim, bunu yaptim!'diyerek
Ömrü saymakla geçer.
Ihtiyarlikta tanir dünyayi:
'Kahbe dünya!' diyerek
'Hey gidi dünya!' diyerek
Ömrü sövmekle geçer

Vasiyet


Doslarim, toplanin öldügüm zaman;
Riyayi, o günluk bir yana atin!
Tutunuz tabutumun bir kenarindan;
Bir derin çukura beni firlatin!
Kalinca büsbütün sizden uzakta,
Vücudum çürürken kara toprakta,
Uzanin rahatça sicak yatakta
Yasamak gururu içinde yatin!

Yüzyüze getirmez bizi asirlar,
Meydana vurulsun saklanan sirlar
Sayilsin sahsima ait kusurlar.
Korkmayin içine yalan da katin!

Anlayim: Kimlermis dost sandiklarim;
Muhabbetlerini kiskandiklarim?
Anlayim: Ne bosmus inadiklarim;
Su yalan hayati bana anlatin!

Dostlarim, anmayin artik adimi!
Siliniz gönülden eski yadimi!
Kiriniz, sonuncu itimadimi:
ölünce bir daha aldatin beni!

Veda


Hani o birakip giderken seni
Bu öksüz tavrini takmayacaktin?
Alnina koyarken veda buseni
Yüzüne bu türlü bakmayacaktin?

Hani ey gözlerim bu son vedada,
Yolunu kaybeden yolcunun dagda
Birini çagirmak için imdada
Yaktigi atesi yakmayacaktin?

Gelse de en aci sözler dilime
Uçacak sanirdim birkaç kelime...
Bir alev halinde düstün elime
Hani ey gözyasim akmayacaktin?

Yolculuk


Veda ettim gençligimin gamsiz geçen rüyasina,
Çiktim askin nihayeti bulunmayan sahrasina.

Bilmiyordum yol neresi? Varacagim yer neresi?
Dayanarak gidiyordum ilhamimin asâsina.

Bu sahranin kanat germis her yerine issizliklar,
Ufuklardan yalniz iki yildiz dogmus semasina.

Iki yildiz.. iste benim rehberim bu, yürüyordum;
Nihayetsiz gecelerin daldim zulmet deryasina.

Yürüyordum; daglar geçip, uçurumlar atliyordum,
Tâbi oldum saçlarimda esen sevda havasina.

Yürüyordum, gök gürlüyor.. yürüyordum, firtina var,
Türüyordum, gögüs germis bu daglarin borasina,
Bir ses duydum uzaklardan: "Seyfi, diyor, bir âfetin
"Düstün siyah gözlerinin yine kara sevdasina!"